วันนี้เราชาวAmulet-thailand จะพูดถึงการดูพระแท้-เก๊ และ “เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับการปั๊มเหรียญพระ” โดยได้กล่าวถึงขบวนการปั๊มเหรียญพระ ว่า การจะได้เหรียญพระที่ออกมาสวยสมบูรณ์นั้น จะต้องปั๊ม 2 ครั้ง เป็นการปูพื้นฐานไปแล้วด้วย ฉบับนี้ผู้เขียนจะขอกล่าวถึงแนวทางหนึ่ง ที่เราชาวAmulet-thailand นำเอาหลักการทางวิทยาศาสตร์มาประกอบการพิจารณาในการวิเคราะห์เหรียญพระแท้หรือเก๊ การที่จะดูเหรียญพระว่าแท้-เก๊ นั้น ถ้าเราไม่มีแนวทางในการดูแล้ว ก็ไม่มีจุดเริ่มต้น ทำให้ดูเหรียญพระไม่เป็นอย่างแน่นอน ดังที่มีการกล่าวอ้างถึงบ่อยๆว่า “การดูเหรียญพระแท้ ให้ดูที่ ธรรมชาติเหรียญ” หากเราไม่รู้ขบวนการสร้างหรือผลิตเหรียญ แล้วเราจะดูธรรมชาติของเหรียญพระได้อย่างไร
มีคำถามหนึ่งที่ถามกันบ่อยๆว่า“เส้นขนแมวในเหรียญเกิดขึ้นมาได้อย่างไร” เรื่องนี้เกี่ยวพันกับขบวนการสร้างแม่พิมพ์เหรียญพระในยุคอดีต........ เส้นขนแมวบนพื้นเหรียญ เกิดขึ้นจากขบวนการสร้างแม่พิมพ์ คือในขั้นตอนกลึงโลหะปาดหน้าเหล็กหล่อที่จะทำแม่พิมพ์ให้ได้ฉาก ในยุคนั้นแท่นกลึงมีสเกล (Scale) ค่อนข้างหยาบละเอียดน้อยกว่าปัจจุบันนี้ เมื่อกลึงปาดหน้าเหล็กแม่พิมพ์ ก็จะมีร่องรอยซึ่งมีลักษณะวงกลมๆเกิดขึ้นบนหน้าเหล็กหล่อ ช่างทำแม่พิมพ์จึงได้ใช้ตะไบหรือกระดาษทรายหยาบขัดถูด้านหน้าเพื่อลบร่องรอยดังกล่าว ทำให้เป็นร่องตรงๆลึกลงไปตามแนวที่ถูด้วยตะไบหรือกระดาษทรายหยาบ หลังจากนั้นจึงใช้กระดาษทรายอย่างละเอียดขัดถูอีกครั้ง แต่ก็ลบรอยที่เป็นร่องลึกนั้นไม่หมด เวลาปั๊มเหรียญจึงเกิดเส้นขนแมวขึ้น กรณีนี้เส้นขนแมวจะนูนขึ้นมาจากผิวพื้นเหรียญ
ตัวอย่าง
ส่วนอีกกรณีหนึ่งแตกต่างจากเส้นขนแมว เกิดขึ้นกับขบวนการสร้างเหรียญในขณะปั๊ม ผู้เขียนขอเรียกว่า “เส้นรัศมี หรือที่บางท่านเรียกว่า เส้นเสี้ยน” เมื่อปั๊มเหรียญจะมีแรงอัดไปที่แผ่นโลหะ ทำให้โลหะปลิ้นล้นออกด้านข้าง ขณะปลิ้นล้นออกด้านข้างก็เกิดการเสียดสีหรือครูดกับผิวแม่พิมพ์ (ให้จินตนาการถึงตอนเราล้มรถมอเตอร์ไซด์ แล้วเนื้อเราครูดกับถนน เนื้อของเราจะแหว่งไป) ผลก็คือเนื้อผิวเหรียญมีรอยครูดเป็นรัศมีไปในทิศทางที่โลหะปลิ้นล้นออกไป หากสังเกตให้ดีจะเป็นร่องเล็กๆลงไปในพื้นผิวเหรียญ
ตัวอย่างเส้นรัศมีหรือเส้นเสี้ยน
ตัวอย่างเส้นรัศมีหรือเส้นเสี้ยน
จะเห็นได้ว่าทั้ง 2 กรณีไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง กรณีแรกเส้นขนแมวเป็นเส้นคมๆนูนขึ้นมาจากพื้นผิวเหรียญ กรณีที่ 2 เส้นรัศมีเป็นเส้นกินลงไปในพื้นผิวเหรียญอย่างตื้นๆแต่ทั้ง 2 กรณีนี้สามารถนำมาดูเป็นธรรมชาติของเหรียญปั๊มได้ หวังว่าที่เขียนมาแล้วนี้ จะทำให้ท่านผู้อ่านได้ความรู้บ้างไม่มากก็น้อย เพื่อจะได้เป็นภูมิคุ้มกันตัวเองจากเหรียญพระฝีมือ(เหรียญเก๊)ฉบับนี้ขอยุติไว้เพียงเท่านี้ก่อน ค่อยพบกันใหม่ในฉบับหน้าอีกนะครับหากข้อความข้างบนนี้มีความดีและมีประโยชน์อยู่บ้าง ผู้เขียนขอยกความดีทั้งหมดให้กับบิดา-มารดาของผู้เขียน และบ.ก.ธีรพิพัฒ สิงหศิริธรรม ที่ท่านเปิดโอกาสให้ผู้เขียนได้เขียนบทความที่ได้ค้นคว้ามา ยังมีอีกท่านหนึ่งที่ต้องขอขอบคุณอย่างสูงคือคุณสมเกียรติ เจริญผลที่เป็นธุระให้กับผู้เขียนในทุกๆเรื่องที่ผ่านมา หากมีสิ่งใดผิดพลาดผู้เขียนขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียวและขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ขอขอบคุณ คุณเพชร ท่าพระจันทร์ ที่ให้ภาพแม่พิมพ์เก่ามาเผยแพร่ ขอขอบคุณ คุณสมหวัง ประเสริฐ หัวหน้าช่างประจำโรงงาน ที่ให้ความรู้ผู้เขียนและคอยอำนวยความสะดวก ท้ายที่สุดนี้ขอขอบคุณ คุณศิริชัย ยิ้มตระการ เจ้าของโรงงานอรุณชัยการช่าง และบริษัท อรุณชัยเมดดัลเลี่ยน จำกัด จังหวัดชลบุรีที่ให้ความเมตตากรุณาต่อผู้เขียนด้วยดีตลอดมา
“นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา”
ขออำนาจแห่งองค์สมเด็จหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดโปรดดลบันดาลให้ท่านผู้อ่านทุกๆท่าน คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนาทุกประการด้วยเทอญ ขอขอบพระคุณ... วิจิตร ปิยะศิริโสฬส (แพะ สงขลา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น